Vandaag is het sinterklaas ,een vrolijk feest !een feest van kadootjes geven.

S’morgens ga ik even naar ” kantoor” om nog wat extra informatie te krijgen over mijn nieuwe baan ,verbaasd en verbijsterd,ontdaan en boos hoor ik de realiteit aan .

Zorgminuten..tijdgebrek..aandacht tekorten ..de leiding staat ook onder druk..van hogerhand wordt besloten…zo weinig tijd krijgen wij ..wij moeten het er maar mee doen !

7 minuten om steunkousen uit te trekken ….15 minuten voor wondverzorging ..30 minuten om iemand helemaal te verzorgen …

Waar is de mens???de mens is geworden tot steunkous…catheterzak of lopende apotheek.

Deze beslissing is genomen door mannen en vrouwen in een dure auto ,met een hoge bonus een iphone en de nieuwste ipad.

zouden deze “mensen” nog een vader of moeder hebben ???een broer of zus die thuiszorg nodig hebben ??zouden deze mensen beseffen wat ze doen ??

zij gaan waarschijnlijk s’avonds met een voldaan gevoel naar huis ,ze hebben het weer goed gedaan !

nog meer bespaard…nog meer verdiend …ten koste van wat??maar het belangrijkste is ten koste van wie???

“wij” laten onze medemens niet stikken ,misschien wel ten koste van onszelf?

als wij het niet doen …doet niemand het …

wie heeft dit verzonnen ???wie komt op het idee om mensen ..,mensen die hulp nodig hebben van een ander ,te doen worden tot steunkous of catheterzak??

het is niet meer belangrijk de hele mens te kennen of de omstandigheden te weten …ik hoef alleen die kous te doen …

en die kous moet snel ..nog sneller…wie hem aanheeft??waarom hij of zij hem aanheeft??is niet belangrijk .

na ruim 10 jaar ga ik weer terug in de zorg ook al is die veranderd..

de organisatie waar ik voor werk bestaat gelukkig uit “mensen” en zijn niet de robotten die ze eigenlijk moeten zijn .

Er wordt geprobeerd zoveel mogelijk zorgminuten bij elkaar te schrapen ,is er een indicatie mogelijk om medicijnencontrole uit te voeren ??zoja …dan hebben we weer een paar minuten extra gescoord die we kunnen besteden aan de “mens” .

arbo-eisen??teveel om op te noemen ..regeltjes ..

maar wie denkt dat er een traplift past in een piepklein huisje? dat is onmogelijk !waar is de arbo-meneer/mevrouw die verteld hoe het nu verder moet? zoek het maar uit…

soms lappen we de regels aan onze laars.

vroeger…vroeger was vast niet alles beter ,er zijn nieuwe middelen ,betere behandelingen maar de omstandigheden zijn slecht ,slechter dan ooit .

en volgend jaar komt er een nog beter systeem om te regelen,te kijken waar ik ben ..en vooral hoelang ik waar ben en weet ik veel wat nog meer .

Daarna ga ik met mijn volvo langs de garage ,er is een lampje kapot en ik weet niet waar het zit .

vriendelijk word ik door 2 mensen aan de receptie ontvangen en lever mijn sleutels in, “wilt U koffie”?? ogenblik…we gaan dit gelijk voor u regelen!

er staan tafeltjes met leesvoer en pepernoten,er klinkt een gezellig muziekje en ik kan kiezen uit 6 soorten koffie en/of thee .ik kan zelfs computerspelletjes doen of gebruik maken van het internet!

En dit alles??gaat om het vangen van een lampje van een auto..

45 minuten later is mijn auto weer klaar en mijn koffie op ,ik bedenk hoeveel ik voor iemand kan doen in 45 minuten?? je zal toch 45 minuten krijgen om een catheterzak te verwisselen !

volgens mij is het niet zo erg om een auto met een kapot lampje te hebben maar een mens met een volle catheterzak is verschrikkelijk!

Wat is er mis in ons land?

We zorgen met z’n allen buitengewoon goed voor onze materiĆ«le zaken,maar de zorg voor de mensen die overgeleverd zijn aan de zorg ,en de mensen die zorgen ,laat meer dan te wensen over .. ik heb geen extra geld nodig om in leven te blijven ,ik heb tijd over om iets voor mijn medemens te betekenen.

ik ga wel zorgen omdat ik goed kan zorgen.. maar ben heel bezorgd over de zorg !

wat zou het een geweldig kerstkado zijn van de heren in de dure auto’s …zelf iets inleveren voor de ander .. zodat degene die dit zo dankbare werk uit moeten voeren en degene die hier, gedwongen door hun gebreken, gebruik van moeten maken meer tijd hiervoor krijgen .

geld besteden aan wat en wie geld en tijd echt nodig hebben!maar eerst het geld besteden aan mensen .

” tijd en geld” zijn belangrijk en van alle tijden,de uitspraak “tijd is geld” of “tijd kost geld” is van deze tijd en door de laatste 2 uitspraken verlang ik terug naar vroeger .

toen we nog “tijd”ergens voor hadden .

Misschien wordt het tijd om de klok terug te draaien??de race tegen de klok op te geven??niet meer meedoen aan deze strijd…niet meer mee willen doen .

in ieder geval tijd besteed ik voortaan een gedeelte van mijn tijd weer aan mijn medemens in nood en neem op de koop toe dat mijn werkster veel meer verdiend !

Mijn grootste kado deze maand??

de blijdschap op de gezichten van mijn collega’s en patiĆ«nten…ze zijn blij dat ik tijd voor hen maak ..ook al is het soms maar 7 minuten!

Ik hoop dat “later als ik oud ben” de zorg niet nog zieker geworden is !