De Dood reist mee…

Morgen ga ik naar haar toe ,3 jaar geleden werd haar man op deze dag begraven …de man van de bloedneus op de witte vloerbedekking ..ben ik al zolang weer iemand in de zorg??
De man die zijn hoofd op het kussen legde en dank je wel zei ..
En iedere keer opnieuw doen we hier trouw de blauwe plastic schoentjes aan.
Ze noemt mij altijd ” lieve kind” …en wrijft over mijn rug….en dan weet iedereen wie ik nu bedoel .
Meestal drink ik een kopje koffie en soms een glaasje water. Soms ga ik lopen en soms ga ik met de auto.
Maar altijd praten we ,ik hoor haar nieuwtjes maar vaker hebben we het over de herinneringen aan vroeger ..die van haar maar ook de mijne .
Ze praat ..maar kan ook luisteren
Altijd brandt er een kaarsje bij zijn foto.
Het zal morgen vast ook branden…
Morgen is er weer een jaar voorbij ..nee,morgen begint het nieuwe jaar.

Ik ga naar de man die mij altijd al aan ziet komen en blij is dat ik er ben ,maar zo verdrietig is dat vroeger voorbij is en echt nooit meer terug komt .
Nog een paar dagen en dan verhuist hij naar een kamer waar hij de rest van zijn leven samen met zijn vrouw zal kunnen wonen .

Morgen ga ik ook naar hem ,gelukkig hoef ik niet alleen..
Hij gaat dood..
Hij durft niet te zeggen dat hij dood wil…dan doet hij anderen verdriet…
Hij huilde niet omdat hij verdrietig was om de eindigheid van zijn eigen leven maar om de ellende die hij denkt anderen aan te gaan doen.
De kanker heeft hem gruwelijk verminkt en baant nu zichzelf een nieuwe weg naar buiten onderweg verwoest het alles wat het tegenkomt.

Ik ga naar haar, zij leeft iedere dag opnieuw in reserve tijd en is blij met iedere dag.

Ik ga naar de vrouw die zich iedere dag opnieuw afvraagt wat we komen doen en mij dan vriendelijk vraagt of ze al gevraagd heeft of ik soms ook een kopje koffie wil.

Ik ga naar de tandarts die tegenwoordig iets minder hygiënisch te werk gaat dan dat hij vroeger deed ,misschien krijg ik hem in bad …maar zeker weet ik dat ons gesprek zal gaan over petrus die al zolang op hem staat te wachten aan de hemelpoort..

Gelukkig mag ik ook naar haar, bescheiden,zuinig,gelovig en eigenwijs en ik weet dat als ze mijn gezicht achter de deur vandaan ziet komen ze in bad wil .

Morgen …de laatste dag van dit jaar.

We kijken tv en iedereen die we zien is dood…Joe cocker ,Jacques Brell,Ramses Shaffy,Freddy Mercury,Wim Sonneveld,Michael Jackson….
Muziek die herinneringen oproept …
We zitten samen op de bank ,dit jaar is onze laatste ouder ,de moeder van gertjan overleden …en de man van mijn vriendinnetje ..de dood is voor ons geen vreemdeling.

oudejaarsdag,het is nog donker..
Zie ik je nu nooit meer?? Een traan biggelt over zijn rimpelige wang..ja hoor! U bent hier nog een paar dagen..
Mag ik u alvast een gelukkig nieuwjaar wensen want je weet maar nooit ,2 bibberige armen slaat hij om mij heen en met 3 natte zoenen op mijn wangen loop ik even later vrolijk over de trap naar boven.

We praten over dat extra tijd die je nog krijgt om te leven zo bijzonder is en ondertussen doet ze bijna alles weer zelf,waarom krijgt zij zoveel extra dagen,weken ,maanden en een ander zoveel jaren minder?
Hoevaak hebben wij haar vuilniszak al weggebracht??

Oh ,wat heerlijk om je weer te zien mijn lieve kind!
Gelukkig de donkere dagen zijn bijna voorbij..dan hoef ik niet meer zo verdrietig te zijn..het zijn zulke moeilijke dagen..
We gaan vandaag met z’n allen naar het graf….het is vandaag alweer 3 jaar geleden dat ik hem wegbracht..de tijd vliegt…en al die tijd heb ik jullie die er altijd voor me zijn ..
Kind ,je hoort al zolang in mijn leven ..terwijl ik naar de lift loop bedenk ik me dat ze inderdaad ondertussen ook deel uit is gaan maken van mijn leven .

Nou ,die neus had ik vandaag echt niet verwacht hoor!!
Ik hoop wel eens en verwacht je wel eens..
Maar dat je er vandaag bent..
Langzaam loopt ze in haar ponnetje met haar rollator achteruit..heb je het druk??
Nee,natuurlijk niet ..zeg ik terwijl ik het bad vol laat lopen ,de badmat vastleg, de badlift controleer. en tussendoor spookt de lijst van vandaag door mijn hoofd .
Schone handdoeken,schoon ondergoed haar cremespoeling en washandje leg ik klaar.
Even later zit ik op mijn knieën voor het bad en was haar rug met een gewoon stuk zeep,was haar haar dat nog nooit een kapper heeft gezien ..
We praten over haar leven ,over mijn leven en over de dood..de dood die soms een vijand is maar soms ook een vriend kan zijn .
Niet bang voor de dood door haar rotsvaste geloof.
Als de deur achter mij in het slot valt bedenk ik me hoe blij ik met haar ben..hoe ik kan genieten van haar wijze woorden.

Persona nongrata!! Nee hoor!! mevrouw judith! Vandaag mag je alleen mijn haar wassen!! Aan de wastafel was ik zijn haar en ondertussen was ik de rest van zijn lichaam .gooi de vieze zooi in een zak en bedenk me dat deze man Gelukkig nooit mijn tandarts is geweest.
In 2017 ga ik weer in bad zegt hij als ik wegga…kom je morgen ook??

Hij heeft een knotje op zijn hoofd en een arm vol tatoeages maar ook een vrolijke innemende blik in zijn ogen ..dit komt goed!

We wassen hem samen,maken lol en zijn serieus ..
De mannen hebben lang haar en de enige vrouw heeft een kort koppie!!!
We hoeven niets te overleggen of af te spreken .
Ja,leg dat daar maar neer zegt erwin als ik alles wat vies is in een keer op de grond gooi.
Het is ons gelukt ..in 1 keer alles schoon ..we wensen hem een gezellige oudejaarsavond en geven hem een extra morfinepil om zijn pijn dragelijker te maken .
Terwijl we naar beneden lopen vragen we ons af wat we hem morgen toe moeten wensen …geen gelukkig nieuwjaar …misschien wel alle goeds voor het nieuwe jaar?? de dood kan een bevrijding zijn.
S’avonds zitten we samen op onze bank ..geen nieuwjaarsfeesten,geen visite…nee samen op de bank.
We praten over de dood die altijd dichtbij is ,de dood die meerdere gezichten heeft
En altijd alles kan zijn..of veraf lijkt .
Soms een vijand,soms een vriend.
Vuurpijlen in de lucht!!
Het oude jaar wordt weggejaagd en maakt plaats voor het nieuwe jaar,maar de dood laat zich niet verjagen en gaat mee,de enige die nooit achterblijft
De schubstaart,de kameleon,soms de vijand en soms je vriend..
De Dood reist mee met ons naar het nieuwe jaar …