verhalen

De kip of het ei ..

Het stormt ,het lijkt wel herfst in plaats van winter en meezingend met de kerstliedjes rij ik naar de ringvaartweg .
De kippen lopen kakelend door de tuin en zoals gewoonlijk lijkt het huis in diepe rust en brandt alleen het lichtje in de keuken.
Moeizaam en met een van pijn vertrokken gezicht staat hij op om snel de schuifpui voor mij open te maken .
Goedemorgen judith ,dat is alweer een tijdje geleden he? Voor mij is het alsof het gister was en glimlachend hoor ik zoals zo vaak vanuit de kamer “ED!!!! Wie is daar???
In het donker lopen we samen de woonkamer in waar het nu heel stil is .
Ze ligt als een plank op haar rug met haar ogen stijfdicht.
Goedemorgen !!! Heeft u lekker geslapen?Geen reactie…
Haar man zegt …wakker worden !!! En probeert haar tevergeefs rechtop te krijgen ..geen reactie.
Ok ,u wilt er nog niet uit? Haar dekbed doe ik weer lekker om haar heen .Geen reactie…
Ik ga even een kopje koffie met uw man drinken en direct gaan haar ogen wagenwijd open en grijpt ze mijn arm ,ik kom eruit!
Nee, ik hoef niet te plassen,nee echt niet! Nou…daar denk ik anders over .
Met verbazing kijkt ze naar haar tena en zegt verbaasd “wat is tie zwaar he??”
Als een kievit loopt ze naar de keuken ,ed ik ben niet vuil he?geen zeep IK WIL GEEN ZEEP..ik ben niet vuil !! Hij is echt zwaar he? De loodzware tena verdwijnt in de prullenbak .
Zal ik uw haar even wassen? Bent u met kerst weer netjes en gelijk trekt ze haar pon uit en vraagt of ik dan wel haar haar wil föhnen.
Haar man slaakt een diepe zucht en neemt een diepe haal aan zijn sigaar .en vraagt of ik koffie wil.
Ineens staat ze rechtop “ed,staan er eieren voor haar klaar????jij bent ook een kleintje he?? Ondertussen kijkt ze naar me alsof ze me nog nooit gezien heeft
Terwijl ze naar zichzelf kijkt zegt ze “oh wat ben ik lelijk he?”
Ze sluit haar ogen en ik voel haar verstijven en langzaam naar achter vallen.
Mw, ik kan u niet opvangen hoor en haar ogen gaan weer open .
Ed!!!! Waar zijn haar eieren????
Ondertussen was ik haar snel en zij blijft vragen naar mijn eieren ,hierdoor heb ik de kans om haar lekker te wassen .
Ik wil geen zeep hè? Ik ben niet vuil ,zegt ze terwijl ik haar in haar kleding help.
Terwijl ik haar haar föhn leest haar man zijn krantje,rookt zijn sigaar ,maakt koffie voor ons en slaakt een diepe zucht .
De hofstee is dicht tijdens de kerst zegt hij ,zij zegt “Ed ,waar zijn haar eieren ?”
Ik ga nog even liggen ,ze staat op en stiefelt naar haar bed ,terwijl ze in de gang stilstaat en in de spiegel kijkt zegt ze “wat zit mijn haar mooi…jij bent echt klein he?
Snel duikt ze haar bed in en grijpt mijn hand ..
Jij ook fijne dagen he? Ze sluit haar ogen ,geeft me een zoen op mijn hand …tot gauw he?
Ed!!! Hebben we eieren voor haar???
Ik hoop dat mijn man later ook zoveel geduld heeft denk ik ,terwijl de kippen om mijn oren vliegen en ik met mijn doos verse eieren naar mijn auto loop.
Jij bent ook een kleintje he? Ja, denk ik …dat is echt waar !
Ik heb bewondering voor haar man ..
Dankie fuhr die eier!!!! Gelukkig kerstfeest..wanner kom je weer?
Ik ga de uitdaging aan ,nog heel veel verkeersdrempels over naar de volgende patient ..
De doos eieren staat veilig op de achterbank.

Het oude jaar ,het nieuwe jaar …
De laatste maand van het jaar gebeurt er ineens heel veel met onze mensen,
De klagerige,steundende oude vrouw die al maanden huilde kreunde en steunde van de pijn , maar oh zo blij met ons was ,is in een verzorgingshuis gedumpt en ligt nu uiteindelijk toch in een ziekenhuis te wachten op weer een nieuwe heupoperatie…zo begrijpelijk dat ze niet meer verder wil.
Ze werd een last voor de familie die het druk had met hun eigen leven en moe werd van het eigenlijk toch terechte geklaag,
In mijn wc hangt het geborduurde handdoekje als dank voor onze goede zorgen dit bijna afgelopen jaar.
Hier kon ik altijd plassen en het lege wc rolletje liet ze glimlachend voor mij hangen ,en lachend hing ik keer op keer een nieuwe rol op.
Ik heb vast nog een van de vele ” flesjes” staan in mijn kelder..
Zie ik haar nog terug?

Het is nog donker als ik de parkeerplaats op rijd,automatisch gaat mijn hoofd omhoog en mijn armen de lucht in of hij nu kijkt of terugzwaait …maar ik heb in ieder geval gezwaaid.
Naast zijn raam zie ik een schim voor het andere raam…zwaait ze ook?
Ik ben niet meer moe maar heb energie voor 10.
Een snik,zijn hoofd gebogen en energieloos door de afwezigheid van zijn vrouw
Geef ik hem zijn druppels en zijn pillen en sorteer de stapeltjes op het kastje in de gang,vuil ondergoed is uit de wasmand gehaald en netjes opgevouwen maar stop ik snel de mand weer in.
“Ik zag u al aankomen ,dan maakt mijn hart een sprongetje “..en terwijl hij dit zegt en glimlacht druppelen de tranen langzaam over zijn rimpelige oude wangen naar beneden .
“Ik kan er niet aan wennen…ik ben helemaal alleen en dat ben ik nog nooit geweest !
Dat kan ik niet…”
Ik zeg dat ik begrijp hoe moeilijk het is en ondertussen besef ik ook dat ik dit ook echt waar is.

Oh, wat was mijn vader eenzaam,radeloos,verdrietig en wanhopig toen mijn moeder ineens doodging ..er bleef niets over van mijn sterke en geweldige vader
Oh ,ik voel nog hoe dit voelde ..zo koud
Maar misschien weet ik het niet meer helemaal echt ..want dit gevoel moest plaatsmaken voor het gevoel van “wees “zijn toen ook mijn vader doodging.

Hij verteld mij over zijn leven,over zijn vrouw ,hoe ze was en hoe ze nu is ..
Hij verteld dat hij niet eens weet waar hij zal moeten gaan wonen,dat hij niet meer voor zichzelf kan zorgen …de kinderen regelen alles ..de rollen zijn nu omgedraaid.
Wat is het heerlijk om onbezorgd kind te zijn ,wat is het heerlijk om sterke ouders te hebben en wat verandert er veel in de loop van je leven ..
En dit gaat van generatie op generatie
De warme waterstraal op zijn gezicht spoelt zijn tranen weg .
Nu zit hij op de douchestoel met zijn ogen dicht laat hij zich door mij wassen en ik vind het nu niet nodig om hem te motiveren om het zelf te doen .
Als ik weg wil gaan roept hij mij terug ,mag ik je een zoen op je wang geven?je bent een engel!
Met schone kleren aan staat hij even later voor het raam en terwijl ik naar mijn auto loop kijk ik omhoog zwaai ik weer…ja, daar staat hij ..een stukje rechterop dan net .
Over 2,5 week verhuist hij ,gelukkig samen met zijn vrouw, naar een verzorgingshuis.
Hopelijk wordt hij nog voor even gelukkig…

Ik bedenk me dat ik anders nog naar de 3de verdieping moest ,meestal zat haar snel aangeschoten badjas dan nog met een punt in haar onderbroek en moesten we hier hard om lachen en gingen dan samen eerst een sigaretje roken .
Soms lag ze misselijk en ziek op bed omdat ze …dacht ze ..teveel krotenprak of andijvie had gegeten in het tehuis bij haar gehandicapte zoon .
Vaak vocht ze ,meestal zonder resultaat ,tegen haar levenslang aanwezige tranen .
Jij bent de tenenknijper!!!! Nee,je mag niet mijn tenen wassen of drogen …en die andere judith??? Die doet het ook al….jullie zijn vreselijk!!!!…lachend maakte ze haar zin dan af…lief en geweldig!
Een aantal van ons wonnen haar vertrouwen en mochten haar verminkte lichaam wassen en controleren of haar flapje nog netjes was.
Ook zij ligt nu in het ziekenhuis met vlekjes op haar darmen en lever….zie ik haar nog terug???

De eenzame molukse man is dood aangetroffen in zijn huis door zijn kinderen en ‘volgens hun eigen rituelen” door en met hun eigen gemeenschap begraven.
Voor ons geen plaats voor afscheid.

In mijn badjas zit ik om 3 uur s’middags nog aan de keukentafel in tsjechie en we hebben net een jmeli, (een tsjechisch gebruik) een versierde mistletoe van onze buren gekregen .
Ze wensen ons alle goeds,gezondheid en geluk toe voor het nieuwe jaar!
Zal het helpen??
Zal het helpen als ik alle mensen een jmeli geef??
In gedachten hang ik een grote bos mistletoe boven de hoofden van mijn familie,mijn vrienden,collega’s en alle mensen op onze hele wereld.

Het oude jaar heet jonathan..het nieuwe jaar heet jobje….even aan mijn tantes vragen hoe het ook al weer verder gaat…

Rust..
Mijn werk is geweldig…de armen van vrouwtje piggelmee om mij heen …oh judith wat geweldig dat ik je zie ..waar was je nou??ja,ik ben vandaag 98 geworden ..ik ben wel een beetje bang voor de dood ook al heb ik nooit iets fout gedaan ..hoop ik..een traan biggelt over haar oude wang.
Jij..jij komt zeker in de hemel ! De zon gaat schijnen als ik jou zie.
Wil je een kopje koffie?? Een lekker koekje??
Nee,ik ben ineens niet meer moe ..als ik mijn ogen dicht doe voel ik haar hand over mijn rug wrijven ,waardevoller dan welk salaris of bonus .
Ze gaat zo haar keukenvloertje dweilen..op haar knieën en ik hoop dat ze dat nog heel lang mag blijven doen..
En iedere keer als ik de deur achter mij dichttrek hoop ik haar een volgende keer weer te zien .
En iedere keer als ik haar weer zie ben ik blij.

Ik moest vroeg op terwijl ik eigenlijk wilde slapen ,maar haar ” oh,lieve kind “.zorgt dat ik ineens wakker ben en zorgt dat ik gelukkig ben .
Haar hand die over mijn wang wrijft ,ik sluit mijn ogen maar het liefst zou ik mijn hoofd in haar schoot willen leggen. Ik ben moe..
Eigenlijk kan ze het nog best zelf maar dit is ook voor ons een rustmoment,van ieder van ons weet ze of we zwarte koffie of thee en met of zonder koekje of kaakje willen ..het is bijna 3 jaar geleden dat haar man overleed en dit keer heeft ze een klein beetje de kerst in haar huis toegelaten .
Een kleedje,een klein kerststukje en een gehaakt engeltje aan de muur ,het enige wat niet anders is is het kaarsje wat altijd brandt bij de grote foto van haar man .

Zit mijn haar goed? Ben ik echt wel op tijd??ben ik wel vrolijk genoeg?? wat
moet ik zeggen?? Nee ik kan geen koffie drinken …want ik kan nergens plassen ..
Er moet een formulier getekend ,de bril gaat op en ook weer af ..
Heb jij dit gemaakt??
Uh….nee…ik heb dit formulier niet ingevuld ..maar ook niet nagekeken ..
Sorry,nee dit is niet uw huisarts..ook het adres klopt niet ..ik zal het nooit meer doen..ligt op mijn lippen .
Nee, ik zeg het niet want ik heb het niet gedaan ,ik zeg ” ik zal het doorgeven ”
Heb ik dit niet al mijn hele leven gezegd?ik zal het nooit meer doen..
Het is mijn schuld ..schuldgevoel …ik voel me altijd schuldig…
Gelukkig denk ik ineens ,het is niet mijn schuld terwijl ik het formulier in mijn tas stop om het opnieuw en goed te laten invullen .

Heel veel later gaat de deur open ,krom hangt hij over zijn rollator ,de urine druppelt ..ongemerkt langs zijn benen en vormt een plasje achter hem.
Hij staat even stil …
De tenapants zakt verzadigd langs zijn benen naar beneden en ploft nu in de plas tezamen met de tranen die over zijn wangen stromen .

Zijn grote angst,het gaat hier stinken ..die komt uit ..ja, het stinkt nu..maar zijn moeder wast alles,of het nu kan of eigenlijk niet..ik denk ..ik zal zo de gang even dweilen
Wassen tegen de klippen op, willen tegen de klippen op en hopen tegen de klippen op .
Met moeite hou ik mijn tranen tegen..nee ,ik kan ze niet tegen houden..
Samen huilen we..hij kan het niet tegen houden…ik ook niet meer..oh my god…hoe moet dit voelen?? De kanker heeft zijn leven overgenomen ,heeft zijn lichaam verwoest en wij verleggen onze en zijn grenzen .
Zijn benen zijn verwoest, zijn enorme buikwond is dicht …een stoma…een spc…en ik doe mijn best om een stomazak te plakken op een plek die veel groter is dan de zak aankan..en de urine sijpelt onderlangs en doet het zakje loslaten ..nutteloos.

De zenuwpijn is niet meer te harden,hoeveel oxycontin hij ook slikt met koffie of bier
Natuurlijk kotst hij alles uit.
De pijn die hij.voelt om zijn familie achter te laten is voelbaar.
Hij kan het niet zien ,zijn lichaam ,hij kan er niet meer naar kijken ..en gelijk laat ik zijn hoofdeind zakken …
Met zijn ogen dicht slaakt hij een diepe zucht en hoeft gelukkig niet meer naar zijn verminkte lichaam te kijken .
Judith ,ik kan niet meer naar mezelf kijken ! gelukkig kunnen wij het ( nog )wel.
Soms is de dood een verlichting…de pijn is al onhoudbaar..welke? Lichamelijk of geestelijk? Wat doet meer zeer??
Kijken naar je verminkte lichaam? Of het voelen van je gekwetste geest?
Als je er bang voor bent..gebeurt het zeker ..en als je vertrouwen hebt…gebeurt het vast niet ,is niet meer van toepassing ..
Hier wint de kanker…zonder enige concurrentie.

In de kamer ligt de zorgvuldig opgestelde euthanasieverklaring naast onze rapportagemap.
Beiden zijn niet eerlijk…hij beschrijft niet dat hij dit onleefbaar vindt ,want hij is nog niet gek ..en ik schrijf niet dat dit onleefbaar en onmenselijk is.
We draaien gezamenlijk om de waarheid heen.
Het lijkt of ik het niet meer kan…ik kan het leed van de wereld niet op mijn schouders nemen ..
Stairway to heaven…..
Oh ,ik hoop het op zijn begrafenis te horen …
Soms is de dood het beste,een opluchting ,een bevriijding..
Nooit zal ik vergeten dat hij alle uitvoeringen van ” ne me quitte pas” klaar had liggen ..om mij te troosten toen ik mijn vader zo mistte..
Nooit zal ik vergeten hoe erg het is om een mens zo te zien lijden ..
Nooit zal ik vergeten hoe zeer dit doet…
Ik zou zelfs voor je naar de coffeeshop gaan….

Schoon en fris loopt hij langzaam naar zijn woonkamer en zegt tussen neus en lippen door.
Straks als de dood eindelijk heeft gewonnen horen jullie onbekende muziek ,die je nooit meer op de radio zal horen ….
Dat is nog wel een uitdaging hoor! Nu nog een tekst voor op de kaart…
de mensen die hij achterliet wil hij nog beschermen tegen het oplaaien van het verdriet ..
Grijnzend zegt hij ” ik heb toch nog een sinterklaasgedicht gemaakt ,ook al is het wat laat.
Ik neem zo een biertje en een joint….
Ik geef hem een kop koffie ,pak een emmer en een dweil trek de kamerdeur achter mij dicht om de rommel op te ruimen .
In de woonkamer brult Frank boeijen …”zeg me dat het niet zo is”.

Hoofd omhoog..
Open,blauwe ogen kijken mij vol vertrouwen aan.Ik dacht u nooit meer te zien ,ik ben zo blij dat u er bent.tsjechie is zo ver.
Deze woorden zijn mijn kadootje voor vandaag ,daar kan geen goud of dik salaris tegen op.
Met moeite duwt hij zijn hoofd in de kussens ,naar achter ,zodat zijn ogen recht omhoog kijken.
Ik wil naar de hemel…naar boven ..u begrijpt wat ik wil …en op hetzelfde moment voel ik de tranen in mijn ogen springen .
Voorzichtig en zorgvuldig was ik hem rustig met warm water in een oud teiltje wat mij doet herinneren aan het teiltje van mijn jeugd ,alsof ik alle tijd van de wereld heb.
Om mij heen zie ik deurknoppen van toen…met onhandig bruin geverfde deuren en een keuken van toen…plakplastic en een ouderwetse baggervette afzuigkap.
Randaardeloze ,kleverige opbouwstopkontakten op de mozaiektegeltjes in de keuken en het rvs wafeltjesaanrechtblad.
Ik voel zijn hand bibberig en bijna krachteloos mijn hand zoeken ..ik wil niks meer.. een klein slokje water ,maar geen schoon overhemd meer.. de wanhopig huilende volwassen zoon boven in het kleine huisje …
De moeite om je vader los te laten …de moeite om je kinderen los te laten ..
De moeite die het kost om dood te gaan…
Ik hoop hem morgen nog te kunnen verzorgen …
Ik gun hem ook om rust te hebben…
Maar ik zal hem zo missen….

Haar…en zijn.
Het leuke van vakantie is toch ook het weer thuiskomen ..
Oh wat ruik je toch weer lekker,ze legt haar hoofd op mijn schouder en haar pruikje schuift een beetje opzij…ik durfde niet te vragen waar je was en of ik je ooit nog zou zien..ik vind jullie allemaal heel aardig hoor…maar ik was bang dat je weg was ,ik ben toch zo blij dat je er weer bent!
Wil je koffie?? Een koekje???wat een schattig vestje heb je aan ..
Mijn zoon is eindelijk getrouwd,een paar weken geleden ..nee ik was er niet bij..haar moeder is toch overleden en ik ga niet als schoonmoeder alleen mee…dan moet ze steeds denken aan haar eigen moeder ..ik ben toch de kouwe kant..mijn zoon is eindelijk getrouwd..wat zou zijn vader hier blij mee zijn geweest !
Al onze jongens netjes getrouwd..zo hoort het.
Ik krijg gauw een boekje met veel foto’s en dan wil ik dat samen met jou bekijken..Kom je dan een keertje??misschien een minuutje langer?
Terwijl ze op mijn antwoord wacht aait ze mij zachtjes over mijn hoofd en door mijn haar…toen ik mijn haar kwijt raakte was ik net zo oud als jij…ik vond dat zo erg…
Nu leef ik al bijna langer zonder dan met haar….eigenlijk viel het toch wel mee..
Maar even met mijn vingers door echt haar gaan is voor mij als een klein kadootje.
Jaja…mensen beseffen pas hoe bijzonder iets is …als je het niet meer hebt.
Gewoon haar…nee bijzonder haar.
ik kreeg kale plekken …steeds meer en toen had ik niks meer..ze heeft dit al zo vaak verteld .
Jouw haar is mooi,zo’n mooie kleur..zo zacht …
Ik zie een traan in haar ooghoek,ze schudt haar hoofd ..kom op jo..stel je niet zo aan ! Haar pruikje schuift wat heen en weer resoluut zet ze hem ,al meer dan 40 jaar haar haar , recht.
Kom je gauw weer eens??ze brengt me naar de deur ik bedenk me toch dat iedere keer de laatste keer kan zijn dat ik haar zie ,zo oud en zo breekbaar ,maar toch zo’n ijzersterke maar vooral lieve vrouw .
in de spiegel zie ik dat de zon de mooiste kleuren in mijn haar tovert ,wat ben ik blij dat ik haar heb en ook dat ik regelmatig bij haar ben en wat ben ik blij met weer een nieuwe dag!
ik hoop nog heel veel keren bij haar langs te mogen gaan ..

De deur gaat langzaam open ..alles had ik verwacht ..maar deze neus???
Ik ben blij dat je er bent! Mijn haar is zo vies..haar grijze ,met nog blonde stukken ,piekerige haren zien er inderdaad baggervet uit
Mijn haar ,mijn haar moet gewassen.. Niemand heeft tegenwoordig tijd ,ik merk het al als jullie binnen komen,altijd druk ,altijd haast ..
Wil je alstjeblieft mijn haar wassen ???gewoon aan de wastafel…of ik kan op mijn knieen voor het bad gaan zitten ,of gewoon aan de aanrecht …
Nee ,dat doe ik niet ..verbaasd kijkt ze me aan ..nee, u gaat lekker in bad!!
Uh,uh…ik weet niet hoe die kraan werkt hoor..nou ik vast wel …kom op..ik heb tijd zat!! Soms mag ik best een beetje liegen vind ik ,mij ondertussen bedenkend dat ik hier eigenlijk geen tijd voor heb .

De afstandsbediening laat haar in bad zakken en brengt haar weer omhoog…
Is de bloemetjeshanddoek nou voor boven of voor onder??
Zielsgelukkig zit ze dodelijk vermoeid op de stoel maar haar blonde ,grijze haren zijn gewassen ,doorgekamd en hangen te drogen.
Bovenop de bloemetjesjurk….
Blijf maar lekker zitten,vandaag hoeft u mij niet uit te zwaaien
Morgen ga ik weer naar haar toe..als ik haar vertel dat ik met een roodborstje in de tuin heb gewerkt ..ik heb weer zelf mijn tuin gedaan!! En de twee roodborstjes hielden me gezelschap..gelooft ze me en zal ze mij niet uit lachen .?…en die kikker?? Mijn dochter heeft een kikker in huis en in haar tuin….
Mijn dochter gaat de kikker haar huis laten zien …
Mijn dochter …ze maakt mooiere foto’s dan ik…
Ik hoef geen nieuw fototoestel….ik hoef dat niet meer….
Ik draag het stokje over…

Met moeite krijg ik hem op de bedrand,zichzelf vasthoudend aan het voeteneinde..
Gewassen,verschoond..een tena en de zuurstof in zijn neus …ik bedenk me dat hij nog magerder is dan ik al dacht .
Ineens bedenk ik mij dat ik nog iets kan betekenen in zijn leven …
Altijd denk ik dat een ander het beter kan ..ineens bedenk ik mij dat ik ook iets goeds kan doen..

Lieve Erwin,
Vanavond zien gertjan en ik een tribute aan de Beatles op de tv en gelijk herinner ik mij hoe jij op een dag ineens op ging staan en een plaat van de Beatles op ging zetten,speciaal voor mij.. Yesterday en let it be…we luisterden toen nummer na nummer ,bespraken herinneringen die we nog nooit iemand hadden verteld , rookten een sigaret,of twee ,dronken koffie en mijn werktijd was al om voordat ik deed waar ik voor kwam.
Jij kent ieder liedje,weet zelfs waar de plaat staat in je kast…weet je wel hoe leuk ik het vond om je te helpen om al die platen georganiseerd in je kast te krijgen? Wat hebben we gesjouwd met al die dozen hè mirjam,astrid ,jij en ik.
En keer op keer zag ik dat jouw eigen huis steeds meer een thuis werd,gertjan en ik ,ja jouw broer heeft dezelfde naam als mijn man ,brachten een boekenkast ,mirjam een bankje ..astrid de juiste pleisters die wij plakten
en je won een schaal op de bingo die alle mogelijke kleuren op het plafond toverde en je huis in het meest wonderlijke licht zette.
Zelfs in de keuken zagen we gekleurde lichtjes boven ons hoofd !

We hadden lol om alle oude vrouwtjes die jou aandacht gaven maar ook zo nieuwsgierig waren als het maar zijn kon .
Jij vroeg je af waar de mannen bleven,we bespraken alles en dat voelde goed.
We dronken koffie en rookten sigaretten en jij draaide plaatjes …niet voor jezelf maar voor mij.oh wat had ik graag meer voor je gedaan .
Wij praatten over alles,benoemden alles bij hun naam hebben samen gejankt omdat de kanker terug kwam en niemand wist wat te doen,ik wist het ook niet …
Ik hoor nu hey jude…na..na..na.. Don’t let me down ..the movement you need is on your shoulder …
In mijn hoofd hoor ik je platen kraken,herinner ik me onze gesprekken .
Yesterday…
Je draaide voor mij jacques brel en jankte mee omdat ik mijn vader mis.
Je vertelde me alles,en ik vertelde je alles …jij had opvliegers door de pillen en ik door mijn leeftijd ,maar we hadden ze samen .en gebruikten dezelfde handdoek
Nu hoor ik here comes the sun…..
Day after day..maar nooit zal ik vergeten hoe we samen luisterden naar let it be….
Ik wil zo graag samen met je naar let it be luisteren..niet van de beatles maar van alisha keys en john legend en here comes the sun ….van?? Dat moet jij me vertellen ..
Yesterday…all our troubles seem’s so far away….
Voor jou stond de tijd een tijdje stil maar zoveel mensen om je heen wachten op het moment dat jouw tijd weer verder gaat.
Lieve erwin,ik hoop dat je langzamerhand gaat herstellen en opkrabbelt uit je lange en diepe slaap en weer terug mag naar je eigen thuis!!
Je ” eigen “laurenszusters wachten met smart op je..

Brief gestuurd naar erwin van’t wout in het erasmus mc.

Lief..
De laatste dagen is er een hoop ellende en ik sta psychisch op instorten.. Nog 1 dag werken en dan ben ik vrij!!!
Vandaag een iets rustiger route ..vlakbij huis .
de sprakeloze meneer is ineens spraakzaam en zo blij dat zijn weer vrolijke vrouw uitgerust terug is van vakantie .
De eitjes borrelen..ze perst de sinaasappels ,die ze de laatste 50 + jaren dagelijks heeft geperst, met liefde…
Voor de tweede keer probeert hij schokkerig en ongecontroleerd zijn benen te wassen en automatisch steekt hij daarna zijn ,net door mij zorgvuldig afgedroogde,voeten naar voren om zijn pantoffels aan te pakken …dag in …dag uit…en daarom moest zijn vrouw nu even vrij zijn !
De handdoeken hang ik op het wasrek ..net als al die andere jaren…het enige wat vandaag anders is zijn de ogen van zijn vrouw ..die stralen weer en kunnen de hele wereld aan!!!zo’n moeilijk leven en het toch voor geen goud willen missen..
Vanuit het niets zegt ze ” ik ben jullie zo dankbaar” zonder jullie hulp zou ik het niet volhouden ..en zonder jullie extra hulp en steun was het mij niet gelukt en zou het me niet meer lukken..nu kan ik er weer even tegen! Jullie zijn zo lief!!! ik zie tranen opwellen in haar ogen ..maar nu niet van verdriet.
Ze draait zich om en perst de laatste sinaasappels ,spoelt de eitjes af en dekt de tafel…in haar lichtblauwe badjas ..alsof er niets gebeurd is !
Haar man komt rustig de kamer in lopen ,zijn haar zit netjes en emotieloos en woordeloos gaat hij stil aan tafel zitten..zoals hij al zoveel jaren doet.
Bij de deur slaat ze haar armen om mij heen en legt haar hoofd op mijn schouder,soms is het zo moeilijk…snikt ze..ik ben zo blij met jullie hulp!
Jullie zijn zo lief!

Terwijl ik de trappen naar beneden loop bedenk ik dat zo’n soort opmerking meer waard is als een dik salaris ..
” ach lieve kind wat heerlijk dat je er bent”!!
Hoe lang is het geleden ?? Waarom zie ik je zo weinig?
Liefdevol wrijft ze over mijn rug…wat fijn je weer te zien ..heb je zo tijd voor een kopje koffie??dit voelt als thuiskomen ..zoals voeger bij mijn ouders.
Hij is al meer dan 1,5 jaar niet meer bij ons,wat gaat de tijd toch snel he?…oh als mijn geest maar helder blijft..dat lijkt me zo erg..
Jij wil de sterke koffie he? Niks erin ..en iets erbij wil je al helemaal niet.
Lekker warm water,lekker douchespul en bodylotion het is zo’n kleine moeite …haar borst,haar rug ,haar armen en haar benen..
De zwetende blauwe schoentjes neem ik wel voor lief.
jullie horen zo bij mijn leven ,hebben mij gesteund tijdens de laatste moeilijke tijd met mijn man .
Iedere dag steekt ze het kaarsje aan bij de grote foto en heel regelmatig verzorgt ze het graf van haar man tot in de puntjes .
Ik herinner me de laatste moeilijke weken van het leven van haar man alsof het gister was..de bloedneuzen die de witte vloerbedekking en kussenslopen tekenden en de wanhopige blik in de ogen van haar man.
als ik weg ga wrijft ze weer over mijn rug en schouder ..dag lieve kind,ik hoop dat ik je snel weer zie ….hoelang geleden is het dat iemand “dag lieve kind”tegen mij zei????vast heel lang geleden…
Maar vandaag noemde iemand mij weer lieve kind..
Het regent en het waait ik heb geen jas aan maar voel geen kou…

Mevrouw Judith
u bent echt een ram! En gelijk gooit hij zijn pillen achterover .heeft mijn eerlijkheid resultaat gehad??deze man wil geen pillen slikken bijt er een klein stukje vanaf en vindt het dan best en gooit de rest weg.
Hoeveel woorden heb ik nodig gehad om te proberen deze man te bewegen en zijn voorgeschreven tabletten in te laten nemen?

Mijn moeder wilde geen dokter en wilde geen pillen en ging gewoon dood.
Ik heb eerlijk verteld hoe zeer het deed dat zij geen moeite deed om te blijven leven ..niet voor mijn vader,mijn broers of voor mij .

Doe het dan voor mij …het leven is mooi .
Mevrouw judith hoor ik vanaf de gang en als ik ga kijken staat hij halverwege de trap breed lachend in zijn pamper.
Morgen komt u beneden ??? Morgen gaan we naar buiten???
Waarom moet ik zoveel??
U kunt een bordje op de deur hangen met “verboden voor judith”
mevrouw judith ,dat zal ik nooit ophangen hoor dat mag u niet zeggen.

Zijn vrouw houdt het niet vol,misschien kan de zondagse kerkgang haar nieuwe kracht geven .
Medegelovigen komen oppassen zodat mw naar de kerk kan .
De kerkgangers waren de eerste keer te laat om mw de kans te geven op tijd naar de kerk te gaan en op te passen op hem ..maar zijn nu ter compensatie al uren zwetend bezig om de achtertuin weer toonbaar te maken ,ondertussen leest zij rustig in de bijbel zonder acht te slaan op de zwetende medegelovigen buiten die snakken naar koffie .
Ik duw het badkamerraampje een stukje open.
Nee ,niet douchen ,nee geen washandje vandaag hoor ,ondertussen trek ik zijn pyjama over zijn hoofd heen en laat de vieze wasbak vollopen met warm water.
Hij wast zuchtend zijn gezicht en borst en geniet als ik zijn rug was,ondertussen zie ik zeer stoffige flessen chloor en zeepjes van garuda indonesia en hoor op de achtergrond de snoeischaren knippen.
Waar is mijn pamper?? Voor mij was het een incobroekje of een tenapants ..
Maar als ik eerlijk ben is het eigenlijk gewoon een pamper …vroeger had ik geen geld om mijn kinderen een pamper aan te trekken ..en ik moest gewoon luiers wassen.
Maar mijn huis was schoon bedenk ik ,als ik de enorme hoeveelheid vuil en stof om mij heen zie..
Het verkleurde plastic bekertje wordt gebruikt om zijn tanden te poetsen en nog veel meer..
Deze man is een supergoede tandarts geweest,maar weet niet echt meer hoe je moet poetsen..
Terwijl ik hem helemaal in de mentholpoeder zet staat hij ongemerkt te plassen op mijn slippers en voeten ..
Ik was mijn voet,mijn slipper en het matje en gooi bleekwater in de urinaal en de wastafel en de wc
Zijn vrouw heeft vast geen tijd om het matje te wassen .ze moet skypen.
Soms moet je niet meer thuis willen blijven…soms begrijp ik dat iemand niet meer wil leven , soms is het gewoon genoeg …maar wat moet je als je geen keus hebt??
Ik was nogmaals zijn benen ,poeder ze nog een keer en trek hem snel een inco aan achter mij aan loopt hij naar zijn bed zijn nu schone handen rusten vertrouwelijk op mijn schouders .
Buiten is het 30 graden ,ik stop hem diep onder het dekbed en leg een extra deken over zijn voeten..en leg een schoon plastic zakje naast zijn bed .
Koude koffie ,koude thee en een koude boterham met gesmolten kaas staan naast zijn bed .
Mevrouw judith,fijne vakantie ..ik hoop u gauw weer te zien ..maar wel hier boven ,
Terwijl ik naar buiten loop bedenk ik dat de dood soms heilzamer is als het leven ,
Mijn moeder had gelijk…leven zolang je kan…ze wilde geen last worden.maar wat had ik toch graag……

Mevrouw Judith

Mevrouw judith..u bent echt een ram! En gelijk gooit hij zijn pillen achterover .heeft mijn eerlijkheid resultaat gehad??deze man wil geen pillen slikken bijt er een klein stukje vanaf en vindt het dan best en gooit de rest weg.
Hoeveel woorden heb ik nodig gehad om te proberen deze man te bewegen en zijn voorgeschreven tabletten in te laten nemen?

Mijn moeder wilde geen dokter en wilde geen pillen en ging gewoon dood.
Ik heb eerlijk verteld hoe zeer het deed dat zij geen moeite deed om te blijven leven ..niet voor mijn vader,mijn broers of voor mij .

Doe het dan voor mij …het leven is mooi .
Mevrouw judith hoor ik vanaf de gang en als ik ga kijken staat hij halverwege de trap breed lachend in zijn pamper.
Morgen komt u beneden ??? Morgen gaan we naar buiten???
Waarom moet ik zoveel??
U kunt een bordje op de deur hangen met “verboden voor judith”
mevrouw judith ,dat zal ik nooit ophangen hoor dat mag u niet zeggen.

Zijn vrouw houdt het niet vol,misschien kan de zondagse kerkgang haar nieuwe kracht geven .
Medegelovigen komen oppassen zodat mw naar de kerk kan .
De kerkgangers waren de eerste keer te laat om mw de kans te geven op tijd naar de kerk te gaan en op te passen op hem ..maar zijn nu ter compensatie al uren zwetend bezig om de achtertuin weer toonbaar te maken ,ondertussen leest zij rustig in de bijbel zonder acht te slaan op de zwetende medegelovigen buiten die snakken naar koffie .
Ik duw het badkamerraampje een stukje open.
Nee ,niet douchen ,nee geen washandje vandaag hoor ,ondertussen trek ik zijn pyjama over zijn hoofd heen en laat de vieze wasbak vollopen met warm water.
Hij wast zuchtend zijn gezicht en borst en geniet als ik zijn rug was,ondertussen zie ik zeer stoffige flessen chloor en zeepjes van garuda indonesia en hoor op de achtergrond de snoeischaren knippen.
Waar is mijn pamper?? Voor mij was het een incobroekje of een tenapants ..
Maar als ik eerlijk ben is het eigenlijk gewoon een pamper …vroeger had ik geen geld om mijn kinderen een pamper aan te trekken ..en ik moest gewoon luiers wassen.
Maar mijn huis was schoon bedenk ik ,als ik de enorme hoeveelheid vuil en stof om mij heen zie..
Het verkleurde plastic bekertje wordt gebruikt om zijn tanden te poetsen en nog veel meer..
Deze man is een supergoede tandarts geweest,maar weet niet echt meer hoe je moet poetsen..
Terwijl ik hem helemaal in de mentholpoeder zet staat hij ongemerkt te plassen op mijn slippers en voeten ..
Ik was mijn voet,mijn slipper en het matje en gooi bleekwater in de urinaal en de wastafel en de wc
Zijn vrouw heeft vast geen tijd om het matje te wassen .ze moet skypen.
Soms moet je niet meer thuis willen blijven…soms begrijp ik dat iemand niet meer wil leven , soms is het gewoon genoeg …maar wat moet je als je geen keus hebt??
Ik was nogmaals zijn benen ,poeder ze nog een keer en trek hem snel een inco aan achter mij aan loopt hij naar zijn bed zijn nu schone handen rusten vertrouwelijk op mijn schouders .
Buiten is het 30 graden ,ik stop hem diep onder het dekbed en leg een extra deken over zijn voeten..en leg een schoon plastic zakje naast zijn bed .
Koude koffie ,koude thee en een koude boterham met gesmolten kaas staan naast zijn bed .
Mevrouw judith,fijne vakantie ..ik hoop u gauw weer te zien ..maar wel hier boven ,
Terwijl ik naar buiten loop bedenk ik dat de dood soms heilzamer is als het leven ,
Mijn moeder had gelijk…leven zolang je kan…ze wilde geen last worden.maar wat had ik toch graag……