Nooit tijd…
Het is wel heel erg snel gegaan he? Ja ,dat hadden we echt niet verwacht !
Er staan tranen in zijn ogen ..maar die van haar zijn droog en kijken emotieloos rond .
Die kamer is gelukkig al bijna leeg want ik moet overmorgen gewoon gaan werken .
Maar dat het allemaal zo snel zou gaan…dat had ik echt niet verwacht.
Maar Ik was er al een tijdje bang voor ,hoelang leefde ze al in reservetijd??
2 dagen geleden ben ik met haar naar de Albert Heijn geweest ,weten jullie wel hoe geweldig ze dit vond ???
Nog een keer zelf haar boodschappen kiezen ,nog een keer zelf betalen aan de kassa .
Thee,bouillon,paracetamol ,billendoekjes ,luchtverfrisser en loperamide .
De lol die we hadden om de krijsende kinderen,de bekenden die haar vroegen hoe het nu met haar gaat.
Ze genoot van de frisse buitenlucht ,maar ze was ongezond wit, zieker dan iedereen dacht of misschien wilde weten.
Nog een keer….gewoon boodschappen doen en gewoon even naar buiten.
Jullie wilden dit niet ,jullie hadden hier geen tijd voor ,geen zin in en geen zin en tijd voor haar…jullie wisten ook niet dat haar buik steeds dikker werd ,jullie wilden niet naar haar luisteren toen de dokter vertelde dat haar laatste periode op deze aarde was ingegaan .
Jullie hadden het te druk met je eigen leven .
Gisteren heb ik haar voor het laatst gedoucht ,alleen wist ik niet dat het de laatste keer zou zijn …maar alle keren dat ik haar gedoucht heb bedacht ik mij dat het wel eens de laatste keer zou kunnen zijn ..en heb ik haar gedoucht zoals ik zelf gedoucht zou willen worden als ik het later niet meer zelf zal kunnen.
Vanmorgen was ik later dan anders ,het was al 10 uur .de deur stond open en ik hoorde zachtjes snikken en voorover gebogen zat ze op de wc …zo’n vreselijke pijn fluisterde ze ..terwijl de tranen ongemerkt op haar magere knieën drupten .
Gelijk zag ik dat haar laatste momenten waren aangebroken ,mijn ene arm sloeg ik om haar heen ,haar hoofd op mijn schouder waar ze verder snikte en mijn andere hand belde mijn naamgenoot die aan een paar woorden genoeg had .
Samen brachten we haar naar haar bed,lijkbleek ,nat van het koude zweet zakte ze achterover .
Mijn naamgenoot belt de dokter die gelijk zal komen en de dochter van mw die voorlopig zeker geen kans ziet om te komen .. Misschien vanavond.
Dank je ,lieve schat voor alles wat je voor mij gedaan hebt …je was altijd zo lief voor mij ik zal je zo missen …weet je hoeveel ik van jou en van jullie hou???
Mijn tranen vechten zich naar boven maar ik kan ze binnen houden .
Het amulet met de afbeelding van Maria speld ik zoals gewoonlijk op haar nachtpon.
De jonge dokter die net zo jong als mijn kinderen is krijgt van mij het voordeel van de twijfel als hij nog geen kwartier later ernstig kijkend binnenkomt .
Met verzorgde en behoedzame handen onderzoekt hij voorzichtig maar nutteloos haar enorme en keiharde buik .
Hij pakt haar hand voordat hij haar rustig verteld dat hij nu niets meer voor haar kan doen behalve de pijn verzachten .
Hij vertelt eerlijk dat haar laatste uren zijn aangebroken …de eerlijkheid van deze man .
Voor de vorm vraagt hij naar haar temperatuur en meet haar bloeddruk .
Uit zijn tas komt behalve een ampul morfine,een spuit en een naald ook een mini naaldencontainer,
Over een paar uur komt hij terug om te kijken of de pijn gezakt is .
Dit is een dokter naar mijn hart misschien zelfs een dokter die mijn vertrouwen zal kunnen winnen.
Samen met mijn naamgenoot verschoon ik haar ,als we klaar zijn en ze weer helemaal schoon is ,kunnen we weer van voren af aan beginnen.
Haar dochter zegt emotieloos dat we het vuile wasgoed maar gelijk in de vuilniszak moeten doen want dit gaat ze zeker niet meer wassen …
Vanuit het bed klinkt zachtjes ,dank jullie wel …
Met een glimlach op onze gezichten beginnen we weer van voren af aan en met dezelfde glimlach gooien we de vieze washandjes en handdoeken gelijk in een vuilniszak .
In de woonkamer roken dochter,schoonzoon en zus de ene na de andere sigaret.
Wat moet er hier tussen deze mensen gebeurd zijn ??
Wat moet er gebeurd zijn als je geen tranen meer hebt ?
Wat moet er gebeurd zijn als je familie geeneens tijd genoeg voor je sterven heeft?
Samen verschonen we haar nogmaals …haar adem ruikt…ik hap naar adem en ruik de dood ..
Een paar uur later heeft niemand in de tussentijd haar hand gepakt en niemand naar haar omgekeken .De jonge dokter komt binnen ,hij heeft een plaats voor haar geregeld in het hospice ..
Is dit een dokter van deze tijd ?? Het is allemaal geregeld,het vervoer is zelfs ook al geregeld ..zijn vaardige handen breken een nieuwe ampul morfine en zonder twijfel spuit hij een nieuwe dosis morfine.
Of de pijn zakt zal de komende uren duidelijk worden maar de vastberadenheid in zijn ogen laat haar rustig worden en haar voor dit moment tevreden haar ogen sluiten .
Het crucifix haal ik van het touwtje van het licht af en geef het aan haar dochter om mee te nemen naar het hospice ,de dochter draait het rond in haar handen …nou dit heb ik nog nooit gezien!!! Wat moet ze hiermee??Gevoelloos gooit ze het op een tafeltje .
Ik hoop dat ze het voor haar meeneemt.
We verschonen haar ,we zijn nu met z’n drieën…gooien de washandjes in de vuilniszak ,nemen afscheid en weten dat we haar nu echt nooit meer zullen zien .
Voor de laatste keer gooien we de volle vuilniszak in de bak….
Soms is de stilte van de dood goed .
Haar dochter is verlost….
Hoe wil je herinnert worden???
Als de dochter die door de achterdeur wegsluipt?
Als de zuster die alles heeft gegeven!?
