Ik sta om 5.30 op snel douchen aankleden en eten want ik moet mijn route van vandaag nog op mijn telefoon zien te zetten.
Ik weet hem wel maar een boekje en een pen is niet meer van deze tijd ,ik ben ook niet meer van deze tijd..mijn diploma is niet meer van deze tijd maar ik heb ook geen tijd meer.
Gisteravond heb ik al een poging gedaan maar steeds opnieuw verdwenen de mij bekende en geliefde mensen uit mijn rijtje .
Nu nog eerder dan anders probeer ik mijn rijtje kloppend te krijgen ,hè!!! Mw is weer verdwenen!!! Ik heb ze nu al zo vaak op haar plek gezet…
Mijn man begint er genoeg van te krijgen …hij heeft een vrouw die werkt voor haar plezier…die werkt om iets te betekenen voor een ander in plaats van zich nutteloos te voelen en haar kinderen die zich prima redden het leven makkelijker te maken .
Tijdens de “oh zo nutteloze maar noodzakelijke strijk “probeer ik mijn route nog productiever te krijgen…
Ik ruil met collega’s.. We helpen elkaar en proberen het nog beter te doen …
Wij zijn bereikbaar voor onze mensen en voor elkaar …iedere avond luisteren wij naar elkaar …helpen wij elkaar .
Ik kan niet slapen ,nee ik slaap nooit als ik moet werken want ik zal me maar verslapen ..als ik me verslaap kan mw p. niet in bad ,heeft mw b.geen steunkousen aan ..en zit mw H. in haar vuil ..en meneer p??? Ligt in bed te wachten.
Terwijl ik niet slaap zie ik dat mijn collega zijn mail leest,hij is toch vrij???moet zijn aandacht aan zijn gezin geven???
Ik heb niet geslapen …want er wordt op mij gewacht .oh,wat ben ik blij dat jij er bent!!!!
Daar doe ik het voor ….wij doen het goed!!
Geen papiertjes meer ..er is niemand die ze kan verwerken.
Ik ben meer tijd kwijt aan het invoeren ..en het opnieuw invoeren van km die ik gereden heb om mijn werk te doen .nu moet de postcode erbij…weer niet goed !!!
Is dit mijn schuld????
Maanden doe ik het thuis en ben hele avonden bezig met administratie..net zolang tot mijn man er genoeg van heeft.
7 minuten om steunkousen aan te trekken …mag ik nog goedemorgen zeggen???of vragen hoe het met haar gaat??
5 minuten om medicijnen te geven ,15 min heen ,sleutelkastje open ,deur open ,deur openen ,sleutel terug en dan ook moet ik die trap nog op…zakjes pakken ,nakijken ,water pakken ,aftekenen ….vragen hoe het met haar gaat daar kom ik al maanden niet aan toe .
Ik weiger om op deze manier oud te worden …ik weiger om op deze manier zorg te krijgen .ik weiger vanaf nu op deze manier zorg te geven .
Geen zorg van Laurens meer
4 jaar werk ik voor Laurens ,lang was ik gelukkig ..nu ben ik allang zoveel tijd kwijt om het formulier in te vullen om op zijn minst 60% van mijn kilometers vergoed te krijgen .
Ik lig wakker,het gaat slechter met haar ,misschien maar meer zorg geven?? Weer formulieren ..de indicatie moet echt omhoog ..formulieren .wie moet hier toestemming voor geven?
Ik sta iets eerder op ik heb toch niet geslapen .
Ik pak mijn telefoon en die laat mij een leeg scherm zien …weer kan ik opnieuw beginnen …weer in mijn eigen tijd.
Waarom doe ik dit ???
Ik haal mijn schouders op,zoek het maar uit ..
Een kwartier heen ….ik zeg goedemorgen hoe gaat het met u????
Schuifje aan…geef een pil…schuifje uit ! En in mijn eigen tijd vraag ik hoe gaat het met U?
Ik hoop dat ik jong dood ga ,want in dit land wil je echt niet oud worden .
En morgen?? Sta ik nog eerder op..want wij doen het niet goed…wie dan wel???
Onze productiviteit is niet goed??? Hoe zit het met die van jullie???