Na een nacht niet geslapen te hebben en ik blij ben dat ik eindelijk iets kan gaan doen ,gaat om 7 uur mijn telefoon .

of ik al wakker ben??helemaal wakker hoor ik een enthousiast verhaal van een collega die oma geworden is !

ik ben jaloers!!er komen een paar patiënten bij maar dat is geen probleem .

iets later dan anders ga ik op pad en, zoals gewoonlijk, is vrouwtje theelepel “kant en klaar”.

ze weet nog hoe ik heet en begint dus gelijk aan onze diepgaande gesprekken ,ondertussen haal ik haar medicijnen uit het zakje en bedenk me hoe snel je toch zo “eigen”met een ander kan worden .

mijn werk voelt niet als werk ,het is een voorrecht ..

ik ga naar de andere kant van Capelle ,ik kan het bijna zonder navigatie vinden !!!!

mw schuifelt naar de voordeur ,ze is nog niet helemaal klaar want het zijn zulke drukke en enerverende dagen ..was het maar allemaal voorbij !

ik bedenk me dat haar familie zich vast heel erg heeft uitgesloofd om het haar naar haar zin te maken ,

haar hondje vind me merkbaar een vreemde eend in de bijt en het duurt even voor ik geaccepteerd wordt,maar dan is het ook ineens helemaal goed!

ineens bedenk ik me dat ik haar ook aardig ga vinden !het blijft een wisselwerking tussen mensen ..het kost altijd tijd om elkaar aardig te gaan vinden .

ik vind haar aardig ! blij rijd ik verder..naar mijn “vriendin” ik heb diep respect voor haar manier om haar ziekte en de gevolgen te accepteren.haar overwinningsdrang….

waarom dat is ? ik weet het niet …

ze gaat ws naar Australië ,geen verdrietig bezoek ..wel voor het afscheid van haar broer die geen leefbaar leven meer had .

ik kan er niet aan denken dat ik dat ooit zou moeten doen,naar Australië is prima maar de reden ??echt niet!

ik rij richting de ijssel en vraag me meerdere keren af waar ik moet zijn ,het gelukkige gevoel toen ik de goede straat en het goede nummer gevonden had !!!

een schitterend uitzicht over het water en een zeer nerveuze mevrouw die bang was dat ik geen tijd had ,die gewoon met ketting en al in bad wilde stappen en verbaasd was dat ik tijd had om haar te helpen haar ketting af te doen …en tijd had om hem weer om te doen .

ik zou nog liever mijn eigen boterham overslaan dan geen tijd hebben om een ander te helpen .

ik ga naar kralingse veer en verbaasd zie ik dat meneer naar me zwaait als ik uit mijn auto stap !

dit is nieuw!!!soms zo in zichzelf gekeerd en onbereikbaar ,nu ineens open en vriendelijk !

ik heb al mijn tijd nodig om zijn vragen te beantwoorden en om zijn verhalen aan te horen en natuurlijk hem te helpen met douchen enz.

teleurgesteld laat ik hem schoon en fris achter ,ik wilde geen koffie !!!

ik rij naar capelle terug en al voor dat meneer de deur opendoet roept hij me toe ,ik had verwacht dat jullie niet meer zouden komen …die moeilijke kousen …maar de koffie is bijna klaar!

een huis wat zo vredig voelt,vol tevredenheid en dan ook nog met de geur van verse koffie ???die superstrakke steunkousen doe ik wel aan hoor!!!

dit kopje koffie smaakt als vloeibaar goud ..het belangrijkste is misschien wel dat ik niet eens weet uit welk apparaat het komt..

naar de laatste 2,in dezelfde flat …de een is zieker dan de ander …toch in het zelfde gebouw…en eigenlijk moet ik bekennen ..ik vind ze alle twee lief.

de tijd vliegt ,deze zorg is licht…

ik ben klaar ,mijn collega is klaar …ik ben niet moe…op kantoor kletsen we nog een uurtje ….

iemand overleden ,een “zorg”minder??voor deze man wel …voor ons niet..

nooit zal ik vergeten hoe bang hij was zijn hoofd neer te leggen …dat hij vlekken op de vloerbedekking zou maken …maar ook nooit zal ik vergeten hoe dankbaar hij was en hoe dankbaar zijn vrouw was ..dat ik er was.

ik ben gelukkig !!!ik ben weer wie ik was…