Van de een naar de ander ,van dood willen naar zo heel graag willen blijven leven,en dan ineens weer terug .dat is mijn leven en dat is nu zo duidelijk de laatste tijd in mijn werk…leven of dood.
Ik wil niet aan touwtjes trekken ,ik wil geen carriere ..ik wil er gewoon zijn ..voor iedereen die mij in zijn of haar leven toelaat.
Ik voel me als een vis in het water en schop mijn slippers uit als ik haar ga helpen met douchen, nee ,ik hoef geen schort voor ..het is maar water.
Zuster …oh nee judith natuurlijk…bent u niet bang dat u ziek wordt van mij?
Waarom zou ik ziek worden??ik heb toch een gevaarlijke bacterie?bacterie vast wel maar gevaarlijk? Vast wel…maar ik ben niet bang..
Broodmager ,ongecontroleerde diarrhee die haar leven verstoord en haar uitput.
Ze kan zich weer een beetje zelf wassen,ze kan sinds kort weer zelf plassen verlost van de catheterslang ,maar wachtend op het stoma wat haar zal verlossen van de tumor en de diarrhee.
Even bedenk ik me dat ik nu toch wel erg nat word als mw probeert de douchekop zelf vast te houden ,maar ach het is maar water!
Ze is weer heerlijk schoon en fris ,heeft zelfs de kracht weer om zelf haar haar te kammen ..een minuut later wordt de frisse lucht weer verdreven en zie ik bruine druppels op de grond vallen,niks aan de hand ..gelukkig hebben we nog meer water!! schuldbewust kijkt ze naar mij,nee niet verontschuldigen ..u kan er niets aan doen! Ik draai de kraan gewoon weer open en begin opnieuw.. Langzaam komt de lach terug op haar gezicht ” misschien ben ik straks toch wel blij met mijn stoma”
“Dan hebben jullie in ieder geval niet meer zoveel werk aan mij!”houden we tijd over! we lachen samen,de boven haar hoofd hangende en tot nu toe verzwegen operatie is eindelijk bespreekbaar . Plagend spettert ze wat water mijn kant op ,de douchekop leidt ondertussen zijn eigen leven en spettert vrolijk alle kanten op.maar ach,mijn kleren waren toch al nat !
Ik denk aan mijn vriendin ,ze is mijn vriendin al 23 jaar , ineens staat haar leven te schudden op zijn grondvesten ,haar man ..ik wil er eigenlijk niet aan denken.
Ik wil niet denken aan wat Zou kunnen gebeuren …ik wil het niet!
Weer dat rotwoord,weer het woord melanoom..voor dit woord ben ik bang..nog banger ben ik voor de diagnose “uitzaaiing van een eerder verwijderd melanoom “..
Nee ,ik wil er niet bang voor zijn ,mijn broertje is er toch nog? gehavend door dit woord. Hij was en is altijd vrolijk,positief en levenslustig maar oh wat ben ik bang geweest om hem te verliezen! hoeveel slapeloze,wanhopige nachten heb ik gehad bang om mijn kleine broertje te moeten gaan missen ..
In mijn hoofd hoor ik ineens mijn vader zeggen ” patries ..geen zorgen voor de dag van morgen…en het liedje fluiten ” oh what a wonderfull world ”

Benauwd,gelukkig heb ik het nog nooit zo benauwd gehad,ik ga vanzelf ademhalen gelijk met het apparaat..in…uit..in …uit… Verstikkend ..Ik stik bijna …het zuurstofapparaat dreunt en stampt..constant in dezelfde maat.
Samen helpen we hem zo goed mogelijk onder de douche,met zijn hoofd naar achter en zijn ogen dicht stroomt het warme maar verfrissende water over zijn wat grijze gezicht.Vorige week wilde hij dood..nu een glimlach…het water maakt mijn benen nat, het water maakt mijn broek nat….maar ik heb een collega die mij helpt
Vele jaren jonger dan mijn kinderen ,ze maakt carrière maar ze gaat ook mee..mee om ons te helpen ,soms is een beetje zeep wat iemand voor je op een washandje doet zoveel meer waard dan al het andere wat je kan bedenken…samen drogen we hem voorzichtig af.
Het went wel,hij is blij dat we hem de tijd gunnen om wat bij te komen,onze hulp brengt wat rust in zijn en hun leven..geen vertrouwen in de dokter die zijn leven niet wil beëindigen en die zijn leven niet draaglijker kan maken..geen vertrouwen in het ziekenhuis .
Langzamerhand wel vertrouwen in ons…voor het weggaan zien we weer een glimlach op zijn gezicht verschijnen,hij is weer fris en schoon ..ik lust nog wel een slokje cola…
Waardevoller dan mijn schamele salaris is deze glimlach die speciaal voor ons is!
Gelukkig mag ik volgende week weer terugkomen .

Wat is goed? Wanneer doet iemand het goed ??
Wilt u een kopje thee? Een broodje?nee…geef mij maar soep..ja dat bord moet ook afgewassen! Dat doen jullie toch?? Je collega doet de rest wel..komen we hier voor de afwas??
U weet wat ik wil,ik wil niet meer leven ,ik heb niets om voor te leven ..nooit gehad.
Nooit iemand gehad,nooit iemand nodig gehad…eigenlijk wil ik niet meer alleen maar ik heb niemand .
Ik wil gewoon niet meer!
Komt u straks terug?? Hoe laat komt u terug??kunnen jullie vaker komen???
Ik moet toch op tijd mijn medicijnen innemen? Ik moet heel veel medicijnen innemen …dan moeten jullie dus heel vaak komen!
Ik ga nu maar weer even slapen..heb niets te doen ..hoe laat komen jullie weer?

Ik ga jullie missen,zo godsgruwelijk missen ..jullie betekenen zoveel voor mij..ik zie zijn ogen overlopen…en de mijne lopen mee..je collega zei gisteren”weet je wel wat ze tegen mij zei?? dag lieve erwin” en liep toen snel weg …ja en toen brak ik …ik heb zo vreselijk gehuild ..dank zij jullie ,dank zij jullie liefde ,dat mag ik toch wel zeggen?? Ik bedoel er echt niks mee hoor, maar dank zij al die lieve mensen ,kan ik het opbrengen ..
Op bevrijdingsdag word ik bevrijd van mijn kanker!! Maar ik kom terug..
Nog meer gehavend…maar ik wil zo graag leven
Met nog meer wonden..maar ik kom snel terug,terug naar jullie,terug naar mijn veilige haven..jullie helpen mijn wonden te genezen,kan ik hopelijk snel weer koffie voor jullie zetten.
Kijk!! Ik heb een spaarpot gewonnen bij de bingo…met de woorden van martin luther king erop..I HAVE a dream..onderop een klein tafeltje staat een fleurige spaarpot met deze zo belangrijke tekst .
Het woordje have staat met rechte letters in het midden van de mok..
ik dacht alleen have mist maar 1 letter en dan staat er ineens haven ..ik denk ook dat ik gelukkig niet de enige ben die moet huilen ..huilen om zijn ellende..vanuit de verte hoor ik hem zeggen dat hij het geweldig vindt om mij nog een keer te zien …vandaag.
Weet je hoe erg ik moet huilen de laatste dagen ?? Ik gebruik maar een handdoek in plaats van een zakdoek.. Ik wil bij jullie blijven..daar voel ik me veilig ..
Tranen dropen …nee stroomden over zijn wangen ..voor een man de meest vreselijke operatie die denkbaar is ,daar ziet hij nu naar uit ,het zal hem bevrijden van de kanker.
Ik ben niet professioneel ,maar het maakt me niks uit ..tranen druppelen over mijn wangen…we komen snel ,zodra het mogelijk is op bezoek.
Weer neem ik afscheid
Dag lieve erwin,we staan met z’n allen in gedachten naast je! Het is niet “I have a dream” het is “we have the same dream” kom snel terug ,nog meer gehavend ,maar naar je veilige haven .
Wat zullen we blij zijn als je weer een plaatje voor ons draait.
Ik hoop op …nee het maakt niet uit wat..als jij het plaatje maar opzet..

Ze krijgt de deur niet open ,draait hem juist op slot ..open dicht ..open dicht …
Niet aangekleed,niet ontbeten en pillen?? Moet ik die innemen dan??daar weet ik niks van ..waar is mijn agenda nou??het briefje op de voordeur waarop staat dat de sleutels niet in het slot mogen blijven zitten ,leest ze hardop voor en steekt dan de sleutel terug in het slot .hoe laat is het dan?
Het is pikdonker binnen ,gordijnen zijn hermetisch dicht ,rolluiken sluiten de wereld buiten.haar dochter belt op ,ik wil zo graag dat ze er heen gaat maar mam zegt dat ze niet gaat …ze gaat echt niet !,de stem van de dochter klinkt professioneel ..begrijpt u wat ik bedoel???ik heb haar op tijd gebeld en ze zou zich aan gaan kleden.
Haar stem slaat over …ze moet echt! Het is zo goed voor haar ,het geeft ons rust als mam daar is ..ja ik begrijp dit ,het doet zo onnoemelijk zeer om aan te zien dat je moeder het niet meer weet ..dat je gaat verliezen diegene waar je houvast aan hebt.
Maar hoe zeer zal het doen als je zelf beseft dat je het niet meer weet en zelfs niet meer weet dat je alles vergeet .
Mam moppert door ,nu hoef ik eindelijk niets meer maar moet steeds meer..
Laat me toch ..ik eet heus wel maar pas als ik honger heb,ik kan best voor mezelf zorgen ,ik eet toch altijd?
De zwachtel heeft ze van haar been gehaald en ik zie alleen wat watten om haar been met 2 elastiekjes,mam draait zich om ..wilt u wat drinken ??
Ja,nu weet ik even niet meer wat ik nu ging doen hoor,waar is mijn agenda?
Daar staat alles in want ik weet het soms niet meer,oh ik heb niet eens gevraagd of u koffie wil drinken..hoe laat is het nu?
Ik ga zo eerst mijn agenda zoeken..daar staat alles in maar vandaag ga ik niet weg hoor,ik blijf thuis..Mam zegt dat ze eindelijk alleen is en niets meer zou moeten,ik eet wel als ik honger heb,ik zorg goed voor mezelf en ze pakt een banaan van de fruitschaal en legt hem weer terug.
De telefoon rinkelt mam..je gaat toch wel? Doe het dan voor mij…mw draait zich zuchtend om” ja hoor kind”
Heb ik u al koffie aangeboden?? Ik blijf thuis hoor…leest het briefje op de achterdeur ,controleert of de deur op slot is leest het briefje nogmaals en vraagt of ik misschien koffie wil..ja nu ben ik toch vergeten wat ik ging doen hoor…even mijn agenda pakken ,wilt u misschien koffie??
Achter mij hoor ik de deur hermetisch op slot gedraaid worden en de sleutelbos rinkelen,vanavond weet mam niet meer of ze wel of niet geweest is..

Ineens sta ik op het balkon in schiebroek,nooit zal ik kunnen vertellen hoe het voelt om je vader te moeten verschonen,je vader te moeten wassen ….je vader te verliezen dat doet zo zeer..

Maar op datzelfde moment besloot ik ook terug te gaan de zorg in..op het moment dat mijn kinderen of mijn ouders geen zorg meer van mij nodig hadden.
Oh ik hoop nog heel lang te mogen zorgen..en dat ik nog heel lang niet voor mijn broers ,kinderen ,familie of vrienden hoef te zorgen.
De tijd tussen onderzoeken en uitslagen ,de tijd tussen leven en dood geniet ervan!
Deze tijd komt nooit meer terug…ineens besef ik dat bang zijn verloren tijd is .
Bang voor een melanoom ?nee …wel voor de metronoom die elk moment van ons leven monotoom wegtikt.
Geen zorgen voor de dag van morgen,louis armstrong zingt in mijn hoofd “oh what a wonderfull world”
Ramses zingt op de radio”hoog sammy,kijk omhoog sammy!
Zout of zoete druppels?
Een klein verschil van maar 1 letter,het verschil tussen een warme douche op je gezicht en tranen over je wangen..als er maar altijd iemand is die ze wil drogen!
Ik moet lachen als ik denk aan het oubollige tegeltje bij mijn ouders thuis aan de muur ..met het versje van toon hermans ” je hebt iemand nodig stil en oprecht …
Ook dit ouderwetse versje is nog steeds actueel.

Even een paar dagen vrij ,even naar tsjechie ,we zijn er zo…even tijd om weer te schrijven..
De kachel brandt,we hebben water en de tv doet het ook…alleen de klok staat stil.
Gelukkig!!! Dus tijd zat..tijd voor een verhaal ..maar nu wordt het toch echt tijd om onder de douche te stappen !!
De paardenbloemen in ons gras staan op het punt zich uit te zaaien …die moeten een kopje kleiner gemaakt ,want als we op de tuinman moeten wachten is het te laat! Ach ,wat maakt het ook uit ,dan hebben we volgend jaar een paardenbloemenveld in plaats van een grasveld.
Dit gaat niet over leven of dood ,hooguit over het verschil tussen mooi en lelijk..maar..
Misschien is een geel veld ook wel heel erg mooi!!!