Te jong..
Met een bos rode krullen staat ze op de foto op de rouwkaart,
in gedachte zie ik een slapend doodziek mens in haar bed liggen met haar kind wat slapend en in stilte huilend aan haar voeten ligt.
Judith, ik wist en weet niet wat te doen ,ik denk dat ik het niet goed gedaan heb…
Anders zou ik toch nog niet hoeven te sterven?mijn leven kan toch niet voorbij zijn?
Wat moet ik zeggen ????
Ze wil achter mij aan lopen en haar armen op mijn schouders kunnen leggen en voetje voor voetje lopen we naar de badkamer.
Misschien is dit wel de laatste keer zegt ze ,als ze voorzichtig met mijn hulp in het bad stapt
Een zo jonge vrouw,verminkt door de kanker,
Ik kan niet veel doen en kan niet eens de douchekop pakken want ik ben veel te klein /te kort. Maar op mijn tenen lukt het me toch net .
De douchekop sproeit wel alle kanten op ,ik word nat,drijfnat…maar ik bedenk me dat deze natte plekken snel zullen drogen
Wat heeft ze genoten ,nog 1 keer onder de douche …nog 1 keer het warme water over haar zo pijnlijke lichaam laten stromen ..
samen met haar kinderen in slaap vallen .
Nog 1 keer biedt ze veiligheid ..nog 1 keer voelt ze zich veilig.
Judith, wat zal er met mij gebeuren? Onder de grond of in het vuur ???hoe voelt dat ???
Ik probeer mij te verplaatsen in dit jonge gezin..en in haar ouders.
Hoe voelt het om je moeder te verliezen? Hoe voelt het om je vrouw te verliezen?
Hoe voelt het om je dochter te zien sterven??Hoe voelt het om je man achter te moeten laten en hoe voelt het om je kinderen achter te moeten laten ?zo klein nog .
Niet opgewassen tegen deze boze wereld..
Hoe voelt het om zo jong afscheid te moeten nemen van alle mensen die je lief zijn?
Het is mijn man overkomen hij verloor zijn eerste vrouw, 2 van mijn kinderen zijn hun moeder verloren .
Een drama wat je de rest van je leven meedraagt .
Eenmaal weer thuis was ik lang mijn handen en dat helpt.
De dag erna heeft ze geen kracht of energie meer om naar de douche te lopen
Een beetje wakker nadat ik haar heb opgefrist wil joy nog wat praten
Ik ga naar beneden en zeg tegen haar man dat ze trek heeft in een waterijsje en dat ze misschien nog even samen kunnen praten of alleen maar even samen zijn ..
Zijn ogen lichten op en hij loopt snel de trap op naar zijn vrouw..
Ik trek heel zachtjes voor de laatste keer de deur achter mij dicht.
Met een diepe zucht bedenk ik me dat ik zo dankbaar ben dat ik nog gezond ben.
Lieve joy…je bracht vreugde in jullie leven…en hebt genoten tot het eind.
