Lief..
De laatste dagen is er een hoop ellende en ik sta psychisch op instorten.. Nog 1 dag werken en dan ben ik vrij!!!
Vandaag een iets rustiger route ..vlakbij huis .
de sprakeloze meneer is ineens spraakzaam en zo blij dat zijn weer vrolijke vrouw uitgerust terug is van vakantie .
De eitjes borrelen..ze perst de sinaasappels ,die ze de laatste 50 + jaren dagelijks heeft geperst, met liefde…
Voor de tweede keer probeert hij schokkerig en ongecontroleerd zijn benen te wassen en automatisch steekt hij daarna zijn ,net door mij zorgvuldig afgedroogde,voeten naar voren om zijn pantoffels aan te pakken …dag in …dag uit…en daarom moest zijn vrouw nu even vrij zijn !
De handdoeken hang ik op het wasrek ..net als al die andere jaren…het enige wat vandaag anders is zijn de ogen van zijn vrouw ..die stralen weer en kunnen de hele wereld aan!!!zo’n moeilijk leven en het toch voor geen goud willen missen..
Vanuit het niets zegt ze ” ik ben jullie zo dankbaar” zonder jullie hulp zou ik het niet volhouden ..en zonder jullie extra hulp en steun was het mij niet gelukt en zou het me niet meer lukken..nu kan ik er weer even tegen! Jullie zijn zo lief!!! ik zie tranen opwellen in haar ogen ..maar nu niet van verdriet.
Ze draait zich om en perst de laatste sinaasappels ,spoelt de eitjes af en dekt de tafel…in haar lichtblauwe badjas ..alsof er niets gebeurd is !
Haar man komt rustig de kamer in lopen ,zijn haar zit netjes en emotieloos en woordeloos gaat hij stil aan tafel zitten..zoals hij al zoveel jaren doet.
Bij de deur slaat ze haar armen om mij heen en legt haar hoofd op mijn schouder,soms is het zo moeilijk…snikt ze..ik ben zo blij met jullie hulp!
Jullie zijn zo lief!

Terwijl ik de trappen naar beneden loop bedenk ik dat zo’n soort opmerking meer waard is als een dik salaris ..
” ach lieve kind wat heerlijk dat je er bent”!!
Hoe lang is het geleden ?? Waarom zie ik je zo weinig?
Liefdevol wrijft ze over mijn rug…wat fijn je weer te zien ..heb je zo tijd voor een kopje koffie??dit voelt als thuiskomen ..zoals voeger bij mijn ouders.
Hij is al meer dan 1,5 jaar niet meer bij ons,wat gaat de tijd toch snel he?…oh als mijn geest maar helder blijft..dat lijkt me zo erg..
Jij wil de sterke koffie he? Niks erin ..en iets erbij wil je al helemaal niet.
Lekker warm water,lekker douchespul en bodylotion het is zo’n kleine moeite …haar borst,haar rug ,haar armen en haar benen..
De zwetende blauwe schoentjes neem ik wel voor lief.
jullie horen zo bij mijn leven ,hebben mij gesteund tijdens de laatste moeilijke tijd met mijn man .
Iedere dag steekt ze het kaarsje aan bij de grote foto en heel regelmatig verzorgt ze het graf van haar man tot in de puntjes .
Ik herinner me de laatste moeilijke weken van het leven van haar man alsof het gister was..de bloedneuzen die de witte vloerbedekking en kussenslopen tekenden en de wanhopige blik in de ogen van haar man.
als ik weg ga wrijft ze weer over mijn rug en schouder ..dag lieve kind,ik hoop dat ik je snel weer zie ….hoelang geleden is het dat iemand “dag lieve kind”tegen mij zei????vast heel lang geleden…
Maar vandaag noemde iemand mij weer lieve kind..
Het regent en het waait ik heb geen jas aan maar voel geen kou…